شمال نیوز: سرکار خانم کبری لاغری فیروزجایی ، مادر فداکاری است که در تربیت و نگهداری 6 فرزند شهید از جان مایه گذاشت و امروز به عنوان چهره ماندگار اصناف و یک سند افتخار مطرح است.وی که تا سال دوم نهضت سوادآموزی تحصیل کرده در سال 1351  به همسری شهید بزرگوار جمعلی لاغری فیروزجایی برگزیده می شود . شهید از سال 61 وارد دفاع مقدس می شود و در والفجر 9 در تاریخ 9/1/65 در منطقه پنجوین عراق شهد شهادت می نوشد و از خود 6 یادگار برجا می گذارد ، وی ضمن اینکه استاد کار بنا بود در منطقه فیروز آباد فریدونکنار  مغازه خوار و بار و لبنیات نیز داشت و سرکار خانم کبری لاغری فیروز جایی ضمن تربیت و نگهداری فرزندان در زمانی که شهید در جبهه حضور داشت و یا سرکار بود بعنوان فروشنده نیز فعال بود.
زمان شهادت پدر ، ساره کارشناس ادبیات فارسی، 12 ساله و دانش آموز سال اول راهنمایی بود و مهندس محمد علی کارشناس الکترونیک  نیز در مقطع ابتدایی تحصیل می کرد و یک فرزند معلول ذهنی تنها 9 سال داشت و در سال 72 در سن شانزده سالگی به زحمت خدا رفت از دیگر ثمره  این دو زوج بود . علی اصغر کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی و فاطمه 3 ساله امروز بعنوان کارشناس کتابداری  و مهدی 5/1 ساله امروز بعنوان کارشناس ارشد نانو گرایش برق از دیگر فرزندان خلف این دو زوج هستند . سرکار خانم کبری لاغری فیروزجایی مهریه را به شهید می بخشد  و زمانی هم بنیاد طبق قانون مهریه را پرداخت می کرد او از گرفتن مهریه امتناع کرد و گفت : به شهید بخشیدم .
این بازاری منصف و متدین که در توزیع سهمیه خانواده ها به نیکوکاری و انصاف شهره است و 30 سال سابقه مغازه داری دارد در گفتگو با خبرنگار اصناف شمال، می گوید : این موفقیت ها تنها اثر لقمه حلال است که اول لطف خداوند و ثانیا از شهید داریم چرا که من بی سواد بودم و فقط به خداوند توکل کردم زیرا شهید همیشه می گفت: تو هر به هر قیمتی کالا را بفروشی مردم می خرند اما یادتان باشد این مال تمام می شود و تو باید پاسخگو باشی . او می گوید : فقط از بچه ها محبت می خواهم ، البته بچه ها همه مدیر هستند و اگر نبود مدیریت آنها به اینجا نمی رسیدیم . سرکار خانم لاغری آنقدر متواضع است که نمی گوید ، تلاش  و خون جگر خوردنهایم سبب شد بچه ها به اینجا رسیدند. خانم  لاغری فیروزجایی می گوید: فقط و فقط انجام وظیفه کردم و شهدا گمنام بودند و هستند و من هم در مقابل شهدا هیچ هستم و علی رغم اینکه همه می گفتند بچه ها را از مدرسه بیرون بیاور  من می گفتم اگر کارگری منزل مردم را بکنم باید بچه هایم درس بخوانند . وی ادامه داد : بخاطر هزینه های و خرج خانواده  و دانشجو مقداری قرض و چک دارم و از بنیاد تقاضای وام کردم و متاسفانه هنوز تسهیلات به ما داده نشد که امیدواریم این مساعدت هر چه زودتر محقق شود .